ความหมายและการจำแนกชนิดของสายตาสั้น

ความหมายของสายตาสั้น
สายตาสั้น ตรงกับภาษาอังกฤษว่า Nearsighted หรือ Myopia หมายถึง การมองเห็นภาพในระยะใกล้ชัด แต่ไม่สามาถมองเห็นภาพในระยะไกลได้ชัดเจน เกิดจากกำลังหักเหของแสงทั้งหมดซึ่งเป็นผลบวกระหว่างกำลังหักเหของกระจกตาดำกับเลนส์ตาสองอย่างมากเกินไป จุดรวมแสงหรือจุดโฟกัสของรังสีแสงจึงตกอยู่หน้าโฟเวีย (Fovea) หรือเรตินา (Retina)

วิธีแก้ไข โดยการลดกำลังหักเหของแสงให้น้อยลง ซึ่งทำได้โดยการนำเลนส์เว้าซึ่งเป็นเลนส์ที่มีกำลังเป็นลบไปไว้ข้างหน้ากระจกตาดำ

การหักเหของแสงในภาวะสายตาปกติ
การหักเหของแสงในภาวะสายตาสิ้น

การจำแนกชนิดแบ่งได้ 2 วิธีคือ
1. แบ่งตามโครงสร้างของดวงตา (Organic Structure) ได้แก่
1.1 Axial myopia (เส้นผ่าศูนย์กลาง) เกิดจากเส้นผ่าศูนย์กลางของนัยน์ตายาวกว่าปกติซึ่งเป็นชนิดที่พบบ่อยที่สุด
1.2 Curvature myopia (ความโค้ง) เกิดจากความโค้งของพื้นผิวกระจกตาดำ หรือเลนส์ตาโค้งมากกว้่าปกติ (จุดโฟกัสของแสงจะตกก่อนไปไม่ถึงจอรับภาพ)
1.3. Index myopia (ดัชนีหักเหแสง) เกิดจากการหักเหแสง (Refraction) ของเลนส์ตาเพิ่มขึ้นพบในผู้สูงอายุ

2. แบ่งตามชนิด ได้แก่
2.1 Congenital myopia พบตั้งแต่แรกเกิดหรือเป็นมาแต่กำเนิด และไม่เพิ่มมากขึ้นในวัยเด็ก
2.2 Simple myopia พบในวัยหนุ่มสาวและมักจะหยุดเพิ่มขึ้นเมื่อร่างกายหยุดเจริญเติบโต (ประมาณอายุ 23 ปี)
2.3 Progressive myopia พบในวัยหนุ่มสาวและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามอายุต่อมามักเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเสื่อมของคอลอยด์ (Choroids) และส่วนอื่นๆ ของนัยน์ตา อาจเป็นผลถึงกับตาบอดได้เรียกว่า (Malignant myopia)
2.4 Acquired myopia หมายถึง สายตาสั้นที่เกิดขึ้นร่วมกับโรคหรือสภาพบางอย่างชั่วครั้งชั่วคราวเช่น เมื่อร่างกายทรุดโทรมหลังจากเจ็บป่วย หรือในระยะแรกของโรคเบาหวานและในระยะแรกของต้อกระจกก็อาจทำให้เกิดสายตาสั้นได้