ความสัมพันธ์ระหว่างลูกตากับสายตาสั้น

ความสัมพันธ์ระหว่างลูกตากับสายตาสั้น
แบ่งออกเป็น 2 ส่วนคือ
1.การเจริญเติบโตของลูกนัยน์ตา
1.1 เส้นผ่าศูนย์กลางของลูกนัยน์ตา (Axial length)
ถ้าลูกตามีขนาดยาวมากก็จะทำให้สายตาสั้นมาก
1.2 ระบบหักเหของแสง (Refractive System) ซึ่งเกี่ยวกับความผิดปกติของสิ่งเหล่านี้
1.2.1 Index (ดัชนีหักเหแสง) ผิดปกติจะทำให้เกิดสายตาสั้น เช่น
- Aqueous humour, lens nucleus, cornea สูงกว่าปกติจะทำให้เกิดสายตาสั้น
- Vitreous humour, lens cortex ตำ่กว่าปกติจะเกิดสายตาสั้น
1.2.2 Curvature (ความโค้ง)
ความโค้งของกระจกตาดำ และเลนส์แก้วตามากกว่าปกติจะทำให้เกิดสายตาสั้น
1.2.3 Aqueous chamber
ความลึกทางด้าน anterior ลดลงทำให้เกิดสายตาสั้น

Degree of error

ลำดับ	ระดับความผิดปกติ	ค่าสายตาผิดปกติ
1	Very low (ต่ำมาก)	-0.25 ถึง -1.00 D.
2	Low (ต่ำ)	-1.00 ถึง -3.00 D.
3	Medium (ปานกลาง)	-3.00 ถึง -6.00 D.
4	High (สูง)	-6.00 ถึง -10.00 D.
5	Very High (สูงมาก)	มากกว่า -10.00 D.

สำหรับชนชาติไทยพบว่า มีสายตาสั้นน้อยกว่าชนชาติเอเชียอื่นๆ ผลงานของ นพ.นิยม คอนยาม่า ได้ค้นคว้ากับเยาวชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือในปี พ.ศ.2511 แสดงให้เห็นว่า สายตาส่วนใหญ่เป็นปกติในอายุ 12-18 ปี ซึ่งในระยะนี้ชนชาติญี่ปุ่นสายตาสั้นประมาณ -1.00 D. ถึง -1.50 D.

- เด็กไทยในวัย 12-18 ปีพบว่าลูกตายาวพอกัันกับชนชาติอื่น แต่พบว่ากระจกตาดำของเด็กไทยโค้งมากกว่า ซึ่งเป็นผลให้เกิดสายตาสั้น แต่แก้วตาของคนชาติอื่นโค้งน้อยลงซึ่งในคนปกติจะทำให้เกิดสายตายาว แต่เนื่องจากกระจกตาดำมีความโค้งมาก รวมกับแก้วตาซึ่งมีความโค้งน้อยจึงบวกลบกันทำให้เด็กส่วนใหญ่มีสายตาปกติได้

- ในการศึกษากับเด็กนักเรียนที่อำเภอบางปะอิน ก็เช่นกันพบว่าเด็กส่วนใหญ่เป็นสายตายาว และเมื่ออายุมากขึ้นจะเปลี่ยนเป็นสายตาปกติหรือสายตาสั้นเป็นต้น แต่ก็ยังคงมีสายตายาวมากกว่าสายตาสั้น

	ชนชาติญี่ปุ่น	ชนชาติญี่ปุ่น	ชนชาติไทย	ชนชาติไทย
ความผิดปกติ	ชาย	หญิง	ชาย	หญิง
สายตาปกติ	42.7%	44.6%	60.7%	55.6%
สายตาสั้น	52.4%	51.9%	25%	24.4%
สายตายาว	4.9%	3.6%	14.3%	20.1%

พยาธิสภาพทางคลินิก
นัยน์ตามักมีขนาดใหญ่และโปนกว่าธรรมดา ช่องหน้าม่านตาดำมักจะลึก รูม่านตาอาจมีขนาดใหญ่ และมีปฏิกิริยาต่อแสงน้อย Circular fibres ของกล้ามเนื้อซิเลียรี่มักจะฝ่อ เนื่องจากขาดการกระตุ้นในขณะที่มี Accommodation

คนที่สายตาสั้นมากๆ อาจพบว่ามีการแกว่งของม่านตาได้เล็กน้อย เนื่องจากขาดการพยุงตัวโดเลนส์นูน อาจพบว่าส่วนด้านหลังตาขาวมักจะบางกว่าปกติ

ถ้าตรวจดูด้วย Ophthalmoscope อาจพบว่ามีการฝ่อของเรตินา (Retina) และคอลอยด์ (Choroids) โดยทั่วไปที่ขั้วประสาทตาจะมี Myopic crescent ซึ่งเกิดจากขั้วด้านหลังของนัยน์ตายาวออกไป ทำให้เรตินาและคอลอยด์ (Choroids) แยกออกจากขอบด้านนอกของขั้วประสาท บางราย Myopic crescent (มีรูปร่างคล้ายพระจันทร์เสี้ยว) อาจขยายเป็นวงรอบๆ ขั้วประสาท และอาจขยายไปถึงบริเวณแมคคูลา (Macula)

ในรายที่สายตาสั้นมากๆ อาจมี Staphyloma ของขั้วด้านหลังของนัยน์ตา (Staphyloma คือการโปนไปข้างหลังของเปลือกลูกตาที่ขั้วด้านหลังของนัยน์ตา) และมีการเสื่อมทำให้สายตาเสียอย่างมาก

ในรายที่มีการเสื่อมของเรตินา (Retina) และคอลอยด์ (Choroids) ทั่วๆไป Pigme ในชั้น Pigment layer ของเรตินา (Retina) จะน้อยกว่าปกติ และเกิดการฉีกขาด และเลือดออกที่เรตินา (Retina) วิทเทรียส (Vitreous) มักจะเสื่อมและเหลว

อาการและการแสดงออก
อาการมักขึ้นอยู่กับดีกรีของสายตาสั้น คนที่สายตาสั้นเล็กน้อยหรือปานกลาง อาจไม่มีอาการอย่างใดนอกจากมองภาพไกลๆ ไม่ชัด แต่สามารถทำงานใกล้ได้อย่างปกติโดยไม่ต้องใช้ Accommodation แต่บางรายอาจปวดตาหลังจากใช้สายตามองใกล้ เนื่องจากมี Convergence มากกว่าปกติ ทำให้เกิด Eye strain(เครียด)ขึ้น บางครั้ง Convergence ที่มากกว่าปกตินี้ อาจไปกระทบกระเทือนถึง Accommodation ได้เนื่องจากแรงกระตุ้นทางสรีรวิทยา (Physiological impulse) ที่เกิดขึ้นไปกระตุ้น Accommodation ด้วยจึงทำให้เกิดการเกร็งของกล้ามเนื้อซิเรียรี่ (Ciliary spasm) ขึ้นจะยิ่งทำให้เกิดสายตาสั้นเทียมเพิ่มขึ้นอีก

บางรายกำลังของการเบนเข้าหากัน (Power of convergence) จะลดน้อยลงจนทำให้เกิดความไม่สมดุลย์ของกล้ามเนื้อตา (Muscular imbalance) และเป็นผลทำให้การมองเห็นสองตา (Binocular vision) เสียไป ผู้ป่วยจะใช้นัยน์ตาเพียงตาข้างเดียว อีกข้างหนึ่งจะเบนออก ทำให้เกิดตาเหล่ชนิดออกนอก (Divergent squint) ขึ้น

สาเหตุของสายตาสั้น

สาเหตุของสายตาสั้น
สายตาสั้นเกิดขึ้นได้อย่างไรนั้นมีการศึกษากันมากในชนชาติต่างๆ ทราบกันทั่วไปว่าชนชาติญี่ปุ่นและจีนมีสายตาสั้นมาก แต่ในยุโรปมีคนสายตายาวมากกว่า ซึ่งเนื่องจากความแตกต่างในเชื้อชาติ สาเหตุของสายตาสั้นนั้นอธิบายได้ยาก แต่สายตาสั้นชนิดหนึ่งที่พิสูจน์ได้ว่าเกิดจากกรรมพันธุ์ ชนิดนี้ถือว่าเป็นความผิดปกติตามการสืบสายต่อกันมา คือเป็นสายตาสั้นชนิดร้าย ซึ่งถือว่าเป็นมาตั้งแต่กำเนิด

1.Progressive myopia
สายตาสั้นชนิดนี้เป็นเนื่องจากกรรมพันธุ์และเป็นมาตั้งแต่วัยเด็ก เป็นมากขึ้นเรื่อยๆ มักเป็นมากขึ้นกว่า 10.00-15.00 D. คือสั้นเป็นพันขึ้นไปเป็นต้น ในที่สุดไม่สามารถจะสวมแว่นตาได้เต็มที่ เพราะเลนส์หนาขึ้นมากจำเป็นต้องใช้แว่นตาที่มีกำลังน้อยกว่าความเป็นจริง และถึงแม้ว่าจะใช้แว่นตาก็ไม่สามารถช่วยให้สายตาดีขึ้นเท่าคนปกติได้ สายตาสั้นชนิดนี้เรียกว่า "Progressive myopia" ส่วนใหญ่จะเพิ่มขึ้นเร็วมากในคนอายุ 15-20 ปี ต่อจากนั้นก็จะเพิ่มขึ้นช้าลง ในคนสายตาสั้นชนิดนี้เป็นเพราะลูกตายาวออกไปทางด้านหลังยาวออกไปเรื่อยๆ ระบบการหักเหแสงจึงกลายเป็น Axial myopia คือลูกตายื่ยยาวออกไปเรื่อยๆ

2.Congenital myopia
มักไม่ค่อยพบ ถ้าพบมักจะเกิดในอายุ 3-4 ขวบและในวัยเด็กมักไม่เกิน 3.00-5.00 D. พอถึงวัยหนุ่มสาวมักจะไม่เพิ่มขึ้นอีก

3.Simple myopia
เป็นสายตาสั้นที่ส่วนใหญ่เราพบกันอยู่ทุกวัน บางครั้งเรียกว่า สายตาสั้นโรงเรียน หรือสายตาสั้นชนิดดีเพราะดูคล้ายกับว่า เริ่มเป็นเมื่อวัยเริ่มเล่าเรียน และเป็นมากขึ้นในระหว่างเล่าเรียนอยู่ แต่ก็ไม่มากเท่าสายตาสั้นสองชนิดแรก จึงทำให้สายตาสั้นชนิดนี้คนส่วนใหญ่เข้าใจกันว่า เนื่องมาจากใช้สายตาระหว่างเล่าเรียน เป็นมากขึ้นตามขั้นการเรียน ดูแล้วเหมือนกับว่ามีมากตามขั้นสูงๆ ขึ้นไปเป็นต้นแต่จากการศึกษากันมาคิดว่าไม่เกี่ยวข้องกัน

4.สายตาสั้นที่เกิดจากโรคตา มีสองชนิดคือ
4.1 เกิดจากโรคเบาหวาน เพราะระดับนำ้ตาลในเลือดสูง และอยู่ใน Anterior chamber ทำให้ดัชนีหักเหแสง (Refraction Index) เพิ่มขึ้น
4.2 เกิดจาก Cataract (ต้อกระจก) เลนส์ตาจะแข็งตัวและทำให้ดัชนีหักเหแสง (Refraction Index) เพิ่มขึ้น

ความหมายและการจำแนกชนิดของสายตาสั้น

ความหมายของสายตาสั้น
สายตาสั้น ตรงกับภาษาอังกฤษว่า Nearsighted หรือ Myopia หมายถึง การมองเห็นภาพในระยะใกล้ชัด แต่ไม่สามาถมองเห็นภาพในระยะไกลได้ชัดเจน เกิดจากกำลังหักเหของแสงทั้งหมดซึ่งเป็นผลบวกระหว่างกำลังหักเหของกระจกตาดำกับเลนส์ตาสองอย่างมากเกินไป จุดรวมแสงหรือจุดโฟกัสของรังสีแสงจึงตกอยู่หน้าโฟเวีย (Fovea) หรือเรตินา (Retina)

วิธีแก้ไข โดยการลดกำลังหักเหของแสงให้น้อยลง ซึ่งทำได้โดยการนำเลนส์เว้าซึ่งเป็นเลนส์ที่มีกำลังเป็นลบไปไว้ข้างหน้ากระจกตาดำ

การหักเหของแสงในภาวะสายตาปกติ
การหักเหของแสงในภาวะสายตาสิ้น

การจำแนกชนิดแบ่งได้ 2 วิธีคือ
1. แบ่งตามโครงสร้างของดวงตา (Organic Structure) ได้แก่
1.1 Axial myopia (เส้นผ่าศูนย์กลาง) เกิดจากเส้นผ่าศูนย์กลางของนัยน์ตายาวกว่าปกติซึ่งเป็นชนิดที่พบบ่อยที่สุด
1.2 Curvature myopia (ความโค้ง) เกิดจากความโค้งของพื้นผิวกระจกตาดำ หรือเลนส์ตาโค้งมากกว้่าปกติ (จุดโฟกัสของแสงจะตกก่อนไปไม่ถึงจอรับภาพ)
1.3. Index myopia (ดัชนีหักเหแสง) เกิดจากการหักเหแสง (Refraction) ของเลนส์ตาเพิ่มขึ้นพบในผู้สูงอายุ

2. แบ่งตามชนิด ได้แก่
2.1 Congenital myopia พบตั้งแต่แรกเกิดหรือเป็นมาแต่กำเนิด และไม่เพิ่มมากขึ้นในวัยเด็ก
2.2 Simple myopia พบในวัยหนุ่มสาวและมักจะหยุดเพิ่มขึ้นเมื่อร่างกายหยุดเจริญเติบโต (ประมาณอายุ 23 ปี)
2.3 Progressive myopia พบในวัยหนุ่มสาวและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามอายุต่อมามักเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเสื่อมของคอลอยด์ (Choroids) และส่วนอื่นๆ ของนัยน์ตา อาจเป็นผลถึงกับตาบอดได้เรียกว่า (Malignant myopia)
2.4 Acquired myopia หมายถึง สายตาสั้นที่เกิดขึ้นร่วมกับโรคหรือสภาพบางอย่างชั่วครั้งชั่วคราวเช่น เมื่อร่างกายทรุดโทรมหลังจากเจ็บป่วย หรือในระยะแรกของโรคเบาหวานและในระยะแรกของต้อกระจกก็อาจทำให้เกิดสายตาสั้นได้